Een annuïteiten hypotheek is een vorm die lagere aanvangslasten kent. Deze aflossingsvorm houdt in dat, bij een gelijkblijvend hypotheekpercentage gedurende de looptijd van de lening, de jaarlijkse som van rente en aflossing gelijk blijft. Het vaste jaarlijkse bedrag – de annuïteit – bestaat immers uit twee delen: een hypotheekrente- en een aflossingsdeel.
Vastbedrag
Omdat rente en aflossing tezamen jaarlijks één vast bedrag vormen (bij gelijkblijvende rente) wordt het aflossingsbestanddeel jaarlijks groter. Het gevolg hiervan is dat de netto maandlast weer stijgt: als het rentebestanddeel daalt, neemt de fiscale aftrekmogelijkheid immers navenant af. In het begin van de looptijd, als de aflossingsbedragen nog gering zijn, is dit nauwelijks merkbaar maar later in de looptijd des te meer.
Ondanks dat de annuïteitenhypotheek lagere aanvangslasten kent, is de hypotheek in tegenstelling tot andere aflossingsvormen per saldo toch duurder.
Voordelen van de annuïtaire aflossing:
- 1. Lage (aanvangs)lasten: de geldnemer kan in het algemeen meer lenen dan met een lineaire hypotheek;
- 2. Veel inflatievoordeel: uitgaande van inflatiecorrectie in het inkomen is het inflatievoordeel relatief groot omdat bij deze aflossingsvorm het grootste deel van de aflossing pas tegen het einde van de looptijd wordt betaald.
Nadelen van de annuïtaire aflossing:
- 1. Nauwelijks vermogensvorming in de eerste jaren: bij een rente van 7% is na 10 jaar (op een looptijd van 30 jaar) ongeveer 14% van de hoofdsom afgelost;
- 2. Toenemende nettolasten in de loop der jaren: (het aftrekbare) rentedeel in de annuïteit wordt immers steeds kleiner;
- 3. Relatief hoge rentelasten: omdat de hoofdsom bij aanvang minder snel wordt afgelost dan bij de lineaire hypotheek, is in totaal meer rente verschuldigd. Deze rente is overigens wel aftrekbaar.
Deze hypotheekvorm is het meest geschikt voor mensen die tijdens de looptijd de hypotheek willen verlagen met een gelijkblijvende maandlast gedurende de looptijd.